استفهام انکاری، با ذکر مثال

 استفهام انکاری یا پرسش بلاغی گونه‌ای آرایه ادبیه که در قالب یک پرسش، موضوعی را مطرح می‌کنه بی‌اونکه صرفاً به دنبال پاسخ مشخصی برای پرسش اصلی باشه. 

برای مثال، چند روز پیش یه خانمی تو مترو، چند بار از یه آقا پرسید که کتک دلت میخواد؟ و بعد یه چک زد زیر گوش آقا. آقا هنوز جوابی به این سوال خانم نداده بود. اگه میگفت نه، باز هم خانمه میزد، چون جواب اون آقا برای خانمه اصلا مهم نبود. مگه اینکه میگفت غلط کردم ، گوه خوردم که اونم یه جور اعتراف میشد به کاری که کرده 

خانم محترم، من کاملا قبول دارم که اون آقا کار کثیفی کرده و شمام خوب کاری کردی که یه چک بهش زدی. یه دونه هم با سر زانو باید میزدی تو تخمش. ولی یه موضوعی رو نمیدونم چرا خانمها متوجه نیستن. وضع مالی مردم خرابه، ازدواج نمیتونن بکنن. کسی که امکانش رو داشته باشه تو بازار آزاد کارشو راه میندازه. ولی اگه امکانشو نداشته باشه، با کمترین محرکی تحریک میشه. عقل آدم توی اون لحظه زایل میشه و متوجه نیست چی کار میکنه. پس لطفا شما با این طرز لباس پوشیدن به این موضوع دامن نزن

این مشکلات زمان شاه هم که شهر نو وجود داشته، بوده. و مجله توفیق که یه مجله طنز بوده، به زبون شعر به یه نمونش اشاره میکنه

داستان از این قرار بوده که سر چهار راه سید علی یه دستفروش میوه می‌فروخته. یه خانمی که مینی ژوب تنش بوده میاد از دستفروش خرید کنه. وقتی دولا میشه که میوه برداره، حجابها از بین میره، و یه کارگری که اونجا بوده از پشت میزنه به خانوما

مجله توفیق این شعر رو چاپ میکنه

بر سر چهار ره سید علی رفتم دوش   دیدم دو هزار دختر مینی پوش

هر یک به زبان حال با خود میگفت     کو آن عمله کجاست آن میوه فروش