فکر میکنم پیش فرض اکثر مردم اینه که تبلیغاتی که برندهای مختلف انجام میدن، همراه با غلوه، و روی مطالبی که تو تبلیغات میگن حساب نمیکنیم. ولی حداقل انتطار داریم وقتی مثلا تبلیغ مایع ظرفشویی میشه، چیزی که میخریم، بشه باهاش ظرف شست.
اما یه تبلیغی که حدود ۷ ، ۸ سال قبل تو تلویزیون دیدم و روش حساب کردم رو میخوام تعریف کنم.
تبلیغ مربوط میشد به یه مرکز فروش فرش با اسم " سرای ...." . محل این فروشگاه فکر میکنم چها راه سیروس بود. یه جایی نزدیک بازار تهران ، یه جای خیلی شلوغ از شهر که اصلا جای پارک گیر نمیاد.
یه نکته ای که تو اون تبلیغات خودنمایی میکرد، این بود که " سرای ...با پارکینگ اختصاصی". منم که همیشه از نیود جای پارک وحشت داشتم و از قضا قصد خرید فرش هم داشتم، تصمیم گرفتم که به اون مرکز یه سر بزنم.
یه روز غروب تو اوج ترافیک و شلوغیه اون محدوده وقتی به اون مرکز رسیدم، آدرس پارکینگ رو جویا شدم، فهمیدم پارکینگ توی کوچه مجاور اون پاساژه. رفتم داخل کوچه. یه درب باز بود، دخالش رو نگاه کردم، دیدم یه چیزی شبیه یه انبار کوچیکه که داخلشم سه تا ماشین پشت به پشت هم پارک کردن و جای خالیه دیگه ای نداشت. از آقایی که جلوی در بود پرسیدم پارکینگ سرای ... کجاست؟ گفت همینجاست، پر شده. گفتم اما تو تلویزیون گفت پارکینگ اختصاصی داره، اونم جواب داد: خب اینجا هم اختصاصیه دیگه.
راست میگفت، اونجا اختصاصی بود، ولی پارکینگ نبود.